Osteoporoza

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) alarmuje: w 2000 roku odnotowano 6,3 miliona złamań osteoporotycznych, czyli o ponad trzy i pół razy więcej niż dziesięć lat wcześniej.

Krajowe Centrum Osteoporozy alarmuje: co 30 sekund mieszkaniec Unii Europejskiej łamie kość.

Czyż takie dane nie trafiają do naszej wyobraźni? Zastanówmy się więc, czym jest osteoporoza. WHO podaje następującą definicję tej choroby: „osteoporoza jest uogólnioną chorobą metaboliczną kości, charakteryzującą się niską masą kostną, upośledzoną mikroarchitekturą tkanki kostnej, a w konsekwencji zwiększoną jej łamliwością i podatnością na złamania”. Oznacza to mniej więcej tyle, że choroba ta powoduje osłabienie kości i w rezultacie tego, ulegają one częstszym złamaniom niż u osoby zdrowej.

Czy wszyscy jesteśmy jednakowo na nią narażeni? Zdecydowanie nie, ale również przekonanie o tym, że osteoporoza dotyka tylko starsze panie, jest błędna. Chorują na nią zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Płeć piękna jednak zapada na tą chorobę częściej. Osteoporoza rozpoznawana jest u kobiet po menopauzie, u dziewcząt chorych na anoreksję, nadmiernie odchudzających się. Panowie natomiast najczęściej chorują w czasie andropauzy.

Jakie czynniki maja wpływ na osteoporozę? Oprócz już wcześniej wymienionej menopauzy i andropauzy, wyróżniamy ponadto: uwarunkowania genetyczne, zmiany w układzie hormonalnym, niedowagę i drobną budowę ciała. Jest  jeszcze jeden bardzo ważny czynnik, na który mamy wpływ: dieta. Zostało udowodnione, że codzienne dostarczanie wapnia, boru i witaminy D, mogą uchronić nas przed osteoporozą, nawet jeśli należymy do grupy ryzyka. Natomiast jeśli w naszej diecie brakuje tych składników, to może być to główny czynnik, który przyczyni się do naszego zachorowania.

Wapń jest odpowiedzialny za prawidłowe funkcjonowanie wszystkich komórek, tkanek i narządów organizmu. Gdy zaczyna brakować tego pierwiastka, organizm natychmiast pobiera go z kości (aż 99,9% wapnia znajduje się w kościach i zębach). Powinniśmy zwracać szczególną uwagę, aby w okresie od niemowlęctwa do 30. roku życia dostarczać  jego prawidłową ilość. Właśnie tak długo trwa rozwój naszych kości. Najbardziej znanym źródłem wapnia jest mleko. Ma ono na szczęście kilka równie smacznych zamienników: jogurt, kefir, maślanka, ser biały, żółty i topiony.

Witamina D rozpuszczalna w tłuszczach powstaje w 80% w skórze pod wpływem światła słonecznego, a pozostałe 20% jest pobierane z pożywieniem.  Dlatego tak ważne jest, aby dziecko zamiast spędzać czas przed komputerem, wyszło na świeże powietrze (szczególnie podczas słonecznej pogody). Witamina D zwiększa wchłanianie wapnia i fosforu do krwi, a następnie wbudowywuje je do kości. W przypadku niedoborów tej witaminy efektywność wchłaniania wapnia spada o ponad połowę.

Bor to pierwiastek, który występuje w organizmie w śladowych ilościach. Ma on jednak ogromną rolę w zatrzymaniu wapnia w kościach, ponieważ podnosi poziom hormonów estrogenowych. W czasie menopauzy poziom tych hormonów obniża się i właśnie to jest powodem demineralizacji szkieletu kostnego.

Efekty złej diety widoczne są dopiero po wielu latach. Wtedy jest już jednak trochę za późno, aby naprawić wszystkie błędy. Dlatego myślmy o tym co jemy, co jędzą nasi najbliżsi, nasze dzieci. Przecież jeśli nie lubią mleka, to w tej chwili nasz przemysł spożywczy oferuje wiele smacznych jogurtów, na które z pewnością się skuszą. Możemy je uchronić przed tym, aby w przyszłości nie zachorowały na osteoporozę.

aka