Pierwsze dni w przedszkolu

Dziecko, które do tej pory przebywało wyłącznie pod opieką rodziców i bliskich, może bardzo źle znieść pierwsze dni w przedszkolu. Spróbujmy zmniejszyć strach naszej pociechy. Postarajmy się jej pomóc. Stopniowe przyzwyczajanie dziecka do obcowania z osobami spoza rodziny, może pomóc w przełamaniu niechęci do tego co nieznane. Na godzinę lub dwie, zostawmy je u kogoś, z kim na co dzień nie przebywa. Maluch zobaczy wówczas, że po krótkiej rozłące, rodzic wróci po niego. Dzięki pewność, że nie zostanie opuszczony, będzie czuł się lepiej w obcym miejscu. Rozmawiajmy z dzieckiem o pójściu do przedszkola.

Opowiadajmy mu miłe historie o pobycie w przedszkolu. Uprzedźmy go, że zostanie tam z dziećmi i paniami, których nie zna, ale z którymi z pewnością się zaprzyjaźni. Ze względu na poczucie bezpieczeństwa dziecka radzi się, by poszło do przedszkola w swojej dzielnicy. Tam będzie mogło spotkać, choć jedną znajomą osobą. Dużo łatwiej jest znieść rozstanie z rodzicami, jeżeli wśród rówieśników trafi się kolega lub koleżanka z podwórka. Przez pierwszy tydzień lub dwa zostawmy malucha w przedszkolu na kilka godzin. Odbierzmy go przed leżakowaniem. To najczęściej spanie poza domem wzbudza strach.

Dzieci trzy, a nawet czteroletnie nie maja poczucia czasu. Dla nich sen w przedszkolu oznacza, że mama i tata zostawili je na dwa długie dni. Kiedy już zdecydujemy się pozostawić dziecko na czas snu w przedszkolu, wytłumaczmy mu, że to konieczny odpoczynek po i przed zabawą. Wyjaśnijmy, że jeśli nie będzie chciało spać, to pani przedszkolanka pozwoli mu leżeć bądź cichutko bawić się na uboczu. Wskazane jest by dzieciom, które ciężko znoszą spanie poza domem, nie dawać piżamki. Fakt pakowania stroju do spania może pogłębić uczucie lęku. Dajmy mu ulubioną, bawełnianą koszulkę i krótkie spodenki. Taki neutralny strój na pewno nie skojarzy mu się ze spaniem.

Przygotowując wyprawkę dla małego przedszkolaka, zadbajmy by niczego w niej nie zabrakło. Warto wybrać się z dzieckiem na zakupy i pozwolić mu samemu wybrać szczoteczkę do zębów, pastę, ręcznik, kapcie i inne niezbędne przedmioty wskazane przez wychowawcę. Jeśli w przedszkolu, nie jest zakazane przynoszenie własnych zabawek, możemy również spakować maluchowi ulubioną maskotkę. Dzięki temu nasza pociecha będzie czuła się mniej osamotniona. Czasem wystarczy dać zdjęcie rodziców, które dodaje malcowi odwagi.

To czego robić nie wolno, to straszyć dziecka przedszkolem i rzekomo panującym tam rygorem. Zdania w stylu: „jak pójdziesz do przedszkola, to tam cię nauczą dyscypliny” nie prowadzą do niczego dobrego.

Pierwszy dzień w przedszkolu jest bardzo ważny i warto dobrze się do niego przygotować. Wstańmy w tym dniu wcześniej. Tak by oszczędzić małemu stresu wynikającego z pośpiechu. Idźmy do przedszkola pomału, bez ponaglania dziecka. Starajmy się rozwiać wszystkie jego wątpliwości odpowiadając na ciągle powtarzające się pytania. Dziecko może pytać nawet kilka razy na minutę czy na pewno po nie przyjdziemy. Nie denerwujmy się. Zapewniajmy je, że przyjdziemy podając konkretną porę. Powiedzmy naszemu przedszkolakowi, że będziemy po obiadku albo po deserze.

Najtrudniejsza dla wielu rodziców i dzieci jest chwila rozstania. Pamiętajmy, że dziecko nie może zobaczyć ani naszego wahania, ani łez, nawet jeśli same cisną się do oczu. Fakt, iż rodzic płacze, może je wystraszyć i pomyśli, że w przedszkolu spotka je coś złego. Uśmiechnijmy się i potwierdźmy, że po nie przyjdziemy. Nie przedłużajmy chwili pożegnania. Jeśli będzie taka konieczność, pozwólmy pani wychowawczyni odebrać nam dziecko. Nie dramatyzujmy. Tylko wesoło powiedzmy: „na razie, niedługo wrócę” i wyjdźmy jak najszybciej.

Pracownicy przedszkola pomogą nam rozwiać nasze wątpliwości. Doradzą jak postępować w razie płaczu, histerii. To im powierzamy nasze dziecko. To ich pytajmy o wszystko. To z nimi nasze pociechy spędzać będą połowę swego dnia przez najbliższe kilka lat. Dlatego też dołóżmy starań by nasza współpraca układała się pomyślnie.

Skowerek