Savoir-vivre we Francji

Francja, kolebka kultury europejskiej, miejsce gdzie narodził się zwrot „savoir-vivre” dosłownie tłumaczony jako wiedzieć-żyć. Kraj osób skrupulatnych, drobiazgowych i zachowawczych. Jakie reguły savoir-vivre warto znać, planując podróż do państwa wina i sera?

Punktualność
 Jest jedną z najważniejszych zasad. We Francji osoba punktualna uważana jest za dobrze wychowaną. Dlatego tak ważne jest, by nigdy się nie spóźniać. Na wizytę do lekarza wypada przyjść 5 lub 10 minut przed czasem, zaś na spotkanie towarzyskie o umówionej godzinie. Dopuszczalny czas spóźnienia to 5 minut, we Francji nie obowiązuje akademicki kwadrans.

Miejsca publiczne
Francuzi, to naród przestrzegający przepisów. Przechodzenie przez ulicę na czerwonym świetle, w miejscach niedozwolonych jest odbierane jako brak szacunku dla prawa.
Osoba, która się tego dopuści, uważana jest za bezczelną i prostacką.

O braku kultury osobistej, świadczy  plucie i bekanie. Żaden „cywilizowany” Francuz nie posunąłby się do splunięcia na ulicę.

W sklepach, ważne jest przestrzeganie kolejności stania w kolejce. Nie wypada wpychać się przed kasę, nawet jeśli komuś bardzo się spieszy.

W środkach transportu, warto pamiętać o ustępowaniu miejsca osobom starszym, niepełnosprawnym oraz kobietom ciężarnym.

We Francji nie lubi się osób, które bacznie obserwują innych. Niemile widziane jest wlepianie wzroku w jakąkolwiek osobę, stojącą w pobliżu. Nachalne patrzenie traktowane jest jako brak kultury i szacunku.

Witanie się
Zależy od kontekstu sytuacji. Jeśli do pomieszczenia: biura, domu wchodzi ktoś nieznajomy mówi się: Dzień dobry (Bonjour). Podawanie ręki osobie nieznanej nie jest konieczne. Czyni się to dopiero, gdy ktoś przedstawia nową osobę. Słysząc imię i nazwisko wypada powiedzieć: Miło mi Pana/Panią  poznać(Je suis enchanté(e)) i przywitać ją uściskiem dłoni. Podawanie ręki, jest traktowane we Francji jako gest otwarcia rozmowy oraz zamknięcia. Kiedy na ulicy spotyka się znajomego, uściśnięcie dłoni oznacza, że chce się z nim porozmawiać. Ponowienie tego gestu, daje do zrozumienia rozmówcy, iż czas konwersacji kończy się. Inną formą witania się jest trzykrotny pocałunek w policzek. Ten sposób witania zarezerwowany jest głownie dla kobiet. Mężczyźni nie praktykują całowania w policzki. Jeśli są bliskimi znajomymi witają się na „misia”, obejmując i klepiąc po plecach.

Zwroty grzecznościowe
Inaczej niż w Niemczech, we Francji zwrot grzecznościowy : Pan, Pani jest bardzo popularny. Używa się go zawsze do osób nieznanych, a także do współpracowników, chyba że któryś z nich zaproponuje przejście na Ty. Obowiązkowo, do ludzi starszych mówi się w formie grzecznościowej. „Ty”stosuje się w przypadku dobrych znajomych i rówieśników  w szkole.

RedKAR